Παράκληση Αγ. Κυπριανού και Ιουστίνης
Μέρος πρώτο
Μέρος δεύτερο
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο Ιερομάρτυρας και ΙΟΥΣΤΙΝΗ η Παρθένος
Ήταν ευγενής πλούσιος και φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης, στα
χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου.
Στην Αντιόχεια, εξασκούσε άριστα τη μαγική τέχνη.
Κάποτε όμως, ένας ειδωλολάτρης, ο Αγλαΐδας ερωτεύθηκε μία παρθένο κόρη, την Ιούστα. Αλλά επειδή ή χριστιανή κόρη δεν ανταποκρινόταν στις αμαρτωλές του προτάσεις, αυτός κατέφυγε στο μάγο Κυπριανό.
Αλλά μπροστά στη χριστιανική σταθερότητα της Ιούστας, "μαγικής εμπαίγματα κατέκειτο τέχνης και της επί φρονήσει αλαζονείας έλεγχος έφύβριστος"1. Οι απάτες δηλαδή, της μαγικής τέχνης του μάγου είχαν πέσει κάτω, ανίκανες να κάνουν κακό στη χριστιανή κόρη.
Και ή αλαζονεία του Κυπριανού για τη μαγική του σοφία αποδείχθηκε γελοία.
Τότε, μπροστά στον επίσκοπο Άνθιμο, έκαψε τα μαγικά του βιβλία και βαπτίσθηκε χριστιανός. Κατόπιν, έγινε Ιερέας και αργότερα επίσκοπος Καρχηδόνας.
Τη δε Ιούστα χειροτόνησε διακόνισσα και την μετονόμασε σε Ιουστίνη.
Στη διακονία της Εκκλησίας, ο Κυπριανός έδειξε μεγάλο αποστολικό ζήλο και γι' αυτό εξορίστηκε από το Δέκιο, μαζί με την Ιουστίνη, στη Νικομήδεια.
Εκεί ο ηγεμόνας Κλαύδιος αποκεφάλισε τον Κυπριανό και την Ιουστίνη.
Τα τίμια λείψανα τους οι χριστιανοί τα μετάφεραν στη Ρώμη και τα έθαψαν με τιμές στον επισημότερο λόφο της πόλης.
Ο δε Μιχαήλ Ί. Γαλανός, στο έργο του "ΟΙ ΒΙΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ" έχει
διαφοροποιημένο τον βίο του Άγιου Κυπριανού και θεωρεί Ιστορικές
ανακρίβειες όλα τα περί μαγείας, πού αναφέρονται για το πρόσωπο του
συγκεκριμένου Άγιου.
1. Σοφία Σολομώντος, ιζ' 7.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη φωταυγεία, σκότος έλλειπες, της ασεβείας και φωστήρ της αληθείας γεγένησαι ποιμαντικώς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου,
Κυπριανέ τη αθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Όσιε, τον Κτίστην ημίν ιλέωσαι,
ομού συν Ιουστίνη τη Θεόφρονι.