Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ.
Τίς δε η απόδειξις, ότι τό σώμα της Θεοτόκου αδιάφθορον εν τω τάφω διέμεινε;
Βεβαιοί ο Πατριάρχης Ιερολύμων Ιουθενάλιος• ούτος γαρ εν τω καιρώ της αγίας
και οικουμενικής τετάρτης Συνόδου (εν έτει 451) ερωτήθη περί του Σώματος της
Παρθένου υπό της Βασιλίσσης Πουλχερίας, ήτις ναόν οικοδομήσασα εν
Κωνσταντινουπόλει εις όνομα της Θεοτόκου, εζήτει να θησαυρίση εν αυτώ το
σώμα της Θεομήτορος• όθεν ούτως απεκρίθη ο θείος Ιουβενάλιος•
«Εξ αρχαίας καί αληθέστατης παραδόσεως παρελήφαμεν, ότι εν τω καιρώ της ενδόξου αυτής Κοιμήσεως... το θεοδόχον αυτής σώμα μετ' Αγγελικής και Αποστολικής υμνωδίας εκκομισθέν καί κηδευθέν, εν σορώ της Γεθσημανής κατετέθη εν ω τόπω επί τρεις ημέρας η των Αγγέλων χοροστασία και υμνωδία διέμεινεν απαύστος, μετά δε τρίτην ημέραν, της Αγγελικής ύμνωδίας παυσαμένης, παρόντες οι Απόστολοι, ενός αυτών απολειφθέντος, και μετά τήν τρίτην ελθόντος, και τό θεοδόχον σώμα προσκυνήσαι βουληθέντος, ήνοιξαν τήν σορόν, και τό μεν σώμα αυτής τό πανύμνητον ουδαμώς ευρέθη, μόνα δε αυτής τά εντάφια κείμενα εύρόντες και της εξ αυτών άφατου ευωδίας εμφορηθέντες, ησφαλίσαντο τήν σορόν καί μυστηρίου τό θαύμα εκπλαγέντες, τούτο μόνον είχον λογίζεσθαι, ότι ώσπερ ο ευδοκήσας κατ' ιδίαν υπόστασιν σαρκωθήναι και γεννηθήναι σαρκί, Θεός Λόγος ων και Κύριος της δόξης, και μετά τόκον τήν αυτής παρθενίαν διαψυλάξας, αυτός ηυδόκησε μετά τήν εντεύθεν αποβίωσιν τό ταύτης άχραντον σώμα τη αφθαρσία και μεταθέσει τιμήσαι προ της κοινής και καθολικής αναστάσεως».
Η Πουλχερία ακούσασα τούτο, εζήτησεν από τόν Πατριάρχην Ιουβενάλιον να της στείλη τάς σινδόνας όπου έμειναν εις τό μνήμα, καί τά ιμάτια της Θεοτόκου, τα οποία κατέθεσε εις τόν εν Βλαχέρναις οικοδομηθέντα ναόν.
